18:27 Bizler de «Yaramazan» aytqanbi’z | |
Ken’ ko’she boylap wo’z ma’nzilime asi’g’ar yekenmen, balalardi’n’ quwani’shli’ ku’lkisi itibari’mdi’birden wo’zine tartti’. Wolardi’n’ birewleri qashsa, birewleri quwi’p ju’r. Birewleri woyi’nshi’qlari’ menen woynasa, al birewleri tap u’lken adamlarday bir na’rselerdi woylani’p qasi’ndag’i’ dosti’si’na so’ylep qoyadi’.
Usi’nday qa’lbi pa’k, perishtedey balalardi’ ko’rip yerksiz biyg’am balali’g’i’m yadi’ma tu’sip ketti. A’sirese, sol balali’qta bolg’an bir waqi’ya yelege shekem yesimnen keter yemes... Gu’z pasi’li’ tamamlani’p, qi’sti’n’ yesik qag’i’p turg’an ma’ha’li. Hayt bayrami’ qarsan’i’. Bizler usi’ bayram baslani’wdan barli’q balalar awi’l gezip xalqi’mi’zdi’n’ salt-da’stu’ri «Yaramazan»di’ aytatug’i’n yedik. Bir ku’ni u’yde awqatlani’p boli’p, tayarlaytug’i’n sabaqlari’m bolsa da, zerigip dalag’a shi’qti’m. Ku’n gewgim tu’sken. U’sh u’y ari’dan doslari’mni’n’ «Yaramazan» ayti’p ju’rgen dawi’slari’ yesitildi. Men de woylani’p turmastan, wolarg’a qosi’ldi’m. Doslari’m menen ko’she boylap barli’q u’ylerge bari’p «Yaramazan» ayti’p shi’qti’q. Ayi’ri’m u’ylerdin’ iyeleri qon’i’si’ bolg’anli’qtan ba, ya balali’q niyetlerimizdi qa’dirlep pe, wo’zlerinin’ kewillerinen shi’qqan na’rselerin berip atsa, al gey birewleri dawi’slari’mi’zdi’ yesitpegenge ali’p ti’m-ti’ri’s woti’radi’ yamasa «aylani’p kelin’!»,-dep bizlerdi qaytari’p jiberedi. Qullasi’, solay yetip «Yaramazan»di’ da atqardi’q. Yesaplasaq, barli’g’i’mi’z birigip a’dewir aqsha ji’ynappi’z. Ku’n kesh bolg’ani’na qaramastan, hesh qaysi’mi’z u’yge qayti’wdi’ woylamadi’q ta... Qaytama, qon’i’si’ awi’lg’a da «Yaramazan» ayti’wdi’ uyg’ari’p, sol ta’repke qaray juwi’ri’sti’q. Qon’si’ awi’ldag’i’lar da kimisi ti’yi’n-teben berse, kimisi mazali’ konfet berip, bizlerdi razi’ qi’ldi’. G’awi’rlasi’p ju’rip saat tu’ngi won boli’p qalg’ani’n da sezbeppiz. Sonnan artqa qayti’wg’a qorqi’p sol awi’ldag’i’ atamni’n’ u’yine doslari’mdi’ ali’p bardi’m. Atamni’n’ u’yine bari’wdan ha’mmemiz tas qati’p uyqi’lap qali’ppi’z. Bizlerdin’ bul jaqqa ketkenimizden ata-analari’mi’zdi’n’ xabari’ bar shi’g’ar dep, atam da bizlerdi woyatpag’an. Sol uyqi’dan azanda turdi’q. Bul waqi’t arali’g’i’nda qi’zi’qti’n’ ba’ri menin’ ha’m doslari’mni’n’ u’yinde boli’pti’. ««Yaramazan» aytami’z,»-dep ketken balasi’n hesh jerden taba almay zer-zebil boli’p izlegen ata-analari’mi’z tan’di’ kirpik qaqpay ku’tip ali’pti’. Azanda ba’rimiz u’y-u’yimizge keldik. Men yendi u’yge kirip kiyati’rsam yesik aldi’nda a’kem ha’m anam tur yeken. -Qayaqtan kiyati’rsan’?-dedi anam. -Atamni’n’ u’yinen! -He, solayma? -Qashan kettin’?-dedi a’kem qoli’n uri’wg’a qolaylap. Men a’kemnin’ ha’reketinen qa’wipsindim be, albi’rap: -Keshe «Yaramazan» ayti’p boli’p,-dep juwap berdim. -Kimnen soradi’n’?-dedi a’kem. Men ne derimdi bilmey albi’rap tur yedim, a’kem qatti’ qoli’ menen shekeme aldi’ri’p jiberdi. Wol menin’ ta’repimdi ali’wg’a uri’ng’an anamdi’ da aralasti’rmay, wo’z qi’lmi’si’ma jarasa jazamdi’ berdi. Sonda men ata-anamdi’ qanday uwayi’mg’a salg’ani’mdi’ tu’sinip jettim. Sol ku’ni tek men yemes menin’ menen birge «Yaramazan» aytqan doslari’m da usi’ awhalg’a tu’sken yedi. Sonli’qtan bul waqi’yani’ yelege shekem doslari’mi’z benen yeslep, bir ku’lisip alami’z. A’ziz PIRLENOV QMUnin’ jurnalistika qa’nigeligi studenti | |
|
Всего комментариев: 0 | |